به گزارش محمد حسین لطف الهی ؛
در اقدامی که نشاندهنده یک چرخش استراتژیک در سیاست انرژی عراق است، شرکت غولپیکر نفتی آمریکا، اکسونموبیل، دو سال پس از خروج پرحاشیه خود، دوباره به این کشور بازمیگردد. رویترز در گزارشی نوشت: دولت عراق روز چهارشنبه اعلام کرد که یک توافق اولیه با اکسونموبیل برای توسعه میدان عظیم نفتی «مجنون» امضا کرده است. این بازگشت که پس از توافقهای مشابه با دیگر شرکتهای بزرگ غربی مانند شورون، بیپی و توتال صورت میگیرد، فراتر از یک قرارداد تجاری، یک سیگنال سیاسی قدرتمند از سوی دولت محمد شیاع السودانی برای جذب سرمایه و فناوری غرب و همچنین رأی اعتمادی مهم از سوی یکی از بزرگترین شرکتهای جهان به آینده اقتصادی و سیاسی عراق محسوب میشود.
عراق که زمانی رویای تولید ۱۲ میلیون بشکه نفت در روز و رقابت با عربستان سعودی را داشت، سالهاست به دلیل بوروکراسی، فساد و زیرساختهای ضعیف، در تولید حدود ۴ میلیون بشکه در روز باقی مانده است. اما دولت فعلی قصد دارد با یک استراتژی جدید، این روند را تغییر داده و تولید را تا سال ۲۰۲۹ به بیش از ۶ میلیون بشکه برساند. کلید موفقیت این استراتژی، ارائه قراردادهایی جذابتر به شرکتهای بینالمللی است. موفق عباس، تحلیلگر نفتی، معتقد است که این قراردادها وزن سیاسی سنگینی دارند و «نشاندهنده قصد بغداد برای ایجاد توازن در روابط منطقهای و نزدیکتر شدن به بازارهای غربی» هستند.
میدان نفتی «مجنون» در نزدیکی بصره، با ذخیره تخمینی ۳۸ میلیارد بشکه نفت، یکی از بزرگترین توافقها از این نوع است. سخنگوی اکسونموبیل امضای «سند اصول توافق» را تأیید کرده است. برخلاف قراردادهای خدماتی گذشته، توافق جدید از نوع «مشارکت در سود» خواهد بود؛ مدلی که برای شرکتهای نفتی بسیار جذابتر است، زیرا سود آنها را مستقیماً به افزایش تولید گره میزند. این توافقنامه همچنین شامل طرحهایی برای توسعه زیرساختهای صادراتی و ایجاد ظرفیت ذخیرهسازی نفت عراق در بازارهای آسیایی با همکاری اکسونموبیل است.
اهمیت این بازگشت زمانی بیشتر مشخص میشود که به تاریخچه پر فراز و نشیب اکسونموبیل در عراق نگاه کنیم. این شرکت که از اولین شرکتهای غربی پس از تهاجم سال ۲۰۰۳ بود، به دلیل سود پایین از پروژه «قرنه غربی» خارج شد و تلاشهایش در اقلیم کردستان نیز به نتیجه نرسید. بنابراین، تصمیم اکسون برای بازگشت، نشاندهنده یک ارزیابی جدید و این باور است که شرایط در عراق به طور اساسی تغییر کرده است. نشانههای این تغییر در حال آشکار شدن است، از جمله توافق اخیر میان دولت مرکزی عراق و اقلیم کردستان برای ازسرگیری صادرات نفت شمال که گام مهمی به سوی ثبات داخلی است.
بازگشت غول آمریکایی به بغداد میتواند سرآغاز فصلی جدید برای صنعت نفت عراق باشد. این رویداد نشان میدهد که دیپلماسی انرژی و عملگرایی اقتصادی میتواند راه را برای همکاری و توسعه، حتی در یکی از پیچیدهترین مناطق جهان، باز کند و عراق را در مسیر تحقق پتانسیل عظیم انرژی خود قرار دهد.
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید